Nieustająca praca wiatru i fal niszczy, ale i buduje z ogromną mocą. Działanie tych dwóch sił natury najbardziej widoczne jest na Mierzei Łebskiej. Ziarna piasku są nieustannie przewiewane przez wiatr, powodując ruch, sięgających 40 metrów wysokości, wydm, które zasypują nawet lasy. Po latach, po ich przejściu, wiatr odsłania spod piasku kikuty obumarłych drzew. Na ruchomych piaskach jako pierwsze próbują się osiedlić pionierskie gatunki traw. Gdy grunt zostaje utrwalony, pojawiają się porosty, rośliny zielne, później krzewy i siewki drzew, z których w końcu wyrasta nadmorski bór1 sosnowy. W Słowińskim Parku Narodowym możemy obserwować wszystkie etapy tego procesu jednocześnie.

Równie cennymi siedliskami są jeziora i plaże. Choć szansa na spotkanie tu foki jest niewielka, to jednak istnieje taka możliwość. Na polskim wybrzeżu najczęściej spotyka się foki szare. To największa bałtycka foka. Samce dorastają do 260 centymetrów długości i ważą ok. 300 kilogramów. Samice są nieco mniejsze, ich długość nie przekracza zwykle 200 centymetrów, a waga 200-220 kilogramów. Dorosłe foki szare odżywiają się rybami. Młode, nazywane szczeniakami, żywią się mlekiem matki, które zawiera od 40% do 50% tłuszczu. Dzięki niemu przybierają na wadze nawet do 2,5 kilograma dziennie!

Jeśli masz szczęście i zobaczysz leżącą na plaży fokę – obserwuj ją z daleka. Nie wolno się do niej zbliżać. Wystraszone zwierzę może uznać człowieka za napastnika. Będzie próbowało się bronić i może dotkliwie pogryźć. Foka szara gatunek narażony na wyginięcie i objęty całkowitą ochroną.

Autor: Krzysztof Rydel, kwiecień 2024 r.

Przypisy:

  1. Bór – typ lasu z dominacją drzewostanów sosnowych lub świerkowych, rosnący na ubogich, kwaśnych glebach i ubogim runem (borówki, wrzos). ↩︎

Przeczytaj więcej o Słowińskim Parku Narodowym: slowinskipn.pl

Fotografia tytułowa: AjriszZona, CC BY 3.0 DEED via Wikimedia Commons, zdjęcie zostało wykadrowane